เล่นรักลับ || M A R K B A M

กฎข้อหนึ่งของที่นี่คือ “ห้ามยุ่งกับคุณแบมแบม”

        เกลียดฉะมัดที่เขาต้องอยู่กับผู้ชายตรงหน้าสองต่อสอง ดวงตาคู่คมจ้องมองด้วยแววตาที่“แบมแบม”ดูออกว่าต้องการอะไรถ้าไม่ใช่เรื่องอย่างว่า ทั้งๆที่คิดว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วแต่คนทำหน้าหื่นกามอยู่ตอนนี้กลับคิดจะแบล็คเมลเขาด้วยรูปถ่าย หลีกเลี่ยงการเจอกันก็หลายครั้งแล้วทำไมวันนี้มันถึงได้ซวยโดนไอ้นักแสดงรุ่นน้องมันฉุดขึ้นห้องในโรงแรมที่ใช้เป็นสถานที่ปิดการถ่ายทำละคร

        “ปล่อยนะมาร์ค!! อย่ามาคิดทำอะไรบ้าๆที่นี่”

         แบมแบมตวาดเสียงดุถึงเเม้ว่าตอนนี้ตัวเองจะเสียเปรียบในการขัดขืนแค่ไหน ดวงตากลมจ้องเขม่นอย่างเอาเรื่อง หากแต่ใบหน้าหล่อเหลาบนร่างกลับยกยิ้มชอบใจในการตวาดของแบมแบมซ้ำมือหนายังจับรวบข้อมือเล็กไว้ข้างเดียว อีกข้างเลื้อยป่ายอยู่ใต้เสื้อจนแบมแบมเผลอเกร็งหน้าท้องอย่างไม่รู้ตัว

         “ทำไมพี่ไม่เหมือนวันนั้นนะ วันที่ยอมผมง่ายๆ”  ร่างสูงพูดพลางกับไล้จมูกสูดดมกลิ่นหอมกรุ่นจากดารารุ่นพี่ที่ดิ้นขลุกขลักอยู่ใต้ร่าง ใบหน้าสวยที่มองกี่ครั้งก็ชวนหลงใหลจนอิจฉาคนเป็นเจ้าของพยายามเบี่ยงหลบหนีริมฝีปากคุมคาม

         ชอบฉะมัด มาร์คชอบรุ่นพี่แบมแบมฉะมัด

        “เพราะฉันเมาไง อื้ม! ถ้าไม่ใช่ที่ฉันเป็นแบบนั้น นายไม่วันเข้าถึงตัวฉันหรอก”

        “งั้นผมก็ต้องขอบคุณวันนั้นที่ทำให้เข้าถึงตัวพี่ได้ แล้วไม่ได้เข้าธรรมดานะ...”

         ฟอด!!!  

         มาร์คเว้นจังหวะ แล้วกดจมูกลงแก้มอย่างเต็มแรง ทั้งกลิ่นหอม ทั้งส่วนเว้าโค้ง รวมถึงความนุ่มนิ่มของรุ่นพี่แบมแบมทำให้เขารู้สึกคลั่งจนอยากใช้ความรุนแรง

        “..ผมเข้าไปถึงข้างในตัวพี่ ตอนนั้นพี่ทำให้ผมโคตรมีความสุข มีจนไม่เคยลืม...ว่าเราพากันไปถึงไหน”

        “นายรู้ทั้งรู้ว่าฉันเป็นคนของใคร นายยังจะกล้าเล่นเเง่อีกเหรอ”

        “ทำไม ก็สนุกดีใช่มั้ย อะไรที่หวาดเสียวพี่หน้าจะชอบ”  มาร์คยกยิ้มมุมปากราวกับไม่กลัวว่าอะไรจะเกิด และท่าทางนั้นก็ยิ่งเพิ่มความเดือดดาลให้คนฟังรู้สึกฉุนจนอยากดิ้นให้หลุดพ้นจากคนที่ทำให้เขาทรยศกายต่อคนรัก

        “ฉันไม่สนุกสักนิดมาร์ค”

        “...”

         “เรื่องของเรามันเป็นความผิดพลาด นายไม่ควรล้ำเส้นกันมากกว่านี้!”   คนฟังแสยะยิ้มมุมปากเมื่อแบมแบมเอ่ยจบ ดวงตาคมก่อนหน้าที่ดูเหมือนพวกหื่นกามแปรเปลี่ยนเป็นความแข็งกระด้าง ก่อนเสียงทุ้มจะหัวเราะในลำคอให้กับคนไม่รู้อะไรอย่างแบมแบม

         “หึ! ผิดพลาด...พี่คิดว่าที่ผมทำมันเป็นความผิดพลาดงั้นเหรอ”

         “มะ  หมายความว่าไง....อื้ม หยุด” ใบหน้าสวยแสดงสีหน้าไม่เข้าใจกับสิ่งที่มาร์คพูดออกมา ร่างกายพยายามพลิกหนีมือที่กำลังปลดรั้งกระดุมออกทีละเม็ดจนหมด มือหนาแหวกสาบเสื้อนั้นแล้วใช้มือลูบไล้แผ่นอกบางจนสัมผัสถึงจังหวะหัวใจที่กำลังเต้นถี่แรง

          “มันไม่มีอะไรผิดพลาดทั้งนั้น เพราะมันคือความตั้งใจของผม”   มาร์คละสายตาจากอกขาวแล้วเคลื่อนมองดวงตากลมไหวระริกราวกับหวาดกลัว กดริมฝีปากลงหน้าผากมนอย่างอ่อนโยนแล้วไล้จมูกผ่านแก้มขาวมายังใบหูแดงก่ำก่อนเอ่ยประโยคคำพูดออกมา

         “ผมตั้งใจให้มันเกิดขึ้น หึ”

         “นายมันบ้- อื้ม” 

          คืนนี้เขากับรุ่นพี่แบมแบมคงต้องใช้ภาษากายคุยกันยาว

.

.

.

.

.

.

.

.

ʕ•ﻌ•ʔ เปิดไว้ก่อนจ้าเดี๋ยวมาลง หุๆ  เรท18+จ่ะ 

#เล่นลับมบ